ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ, ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΔΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ

ΠΗΓΗ: ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΟΜΑΚΟΕΙΟ" ΤΕΥΧΟΣ 31 ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1981.
Ν.Α. ΜΑΡΓΙΩΡΗ

ΕΔΩ ΕΡΗΜΟΣ ΓΚΟΜΠΥ
Η προσωπική και μόνιμη συνεργάτισσα του Κόμη Σαίν Ζερμαίν, η θρυλική Ανδρομέδα

Το βαρύ και μεγάλο έργο του Κόμητα Σαίν Ζερμαίν, που μόλις προ ολίγου χρόνου, ανέλαβε, από την πρώτη Μαΐου 1981, βοηθιέται απο το εξ ίσου μεγάλο πνευματοψυχικό ον, την περίφημη Ανδρομέδα.
Η Ανδρομέδα είναι γνωστή στους κύκλους των αποκρυφισμών από χιλιάδες χρόνια. Η Ελληνική Μυθολογία την εξυμνεί αρκετά και την παρουσιάζει σαν ένα πρώτης τάξης ιδανικό. Με διάφορα ανθρώπινα ονόματα πέρασε από τη γη και δίδαξε τον κόσμο πάντοτε την αγάπη και τη θυσία.
Στο βιβλίο μου «Ή Θεουργία Διδάσκει», που γράφτηκε στην Αίγυπτο και που εκτυπώθηκε στην Αθήνα, στη σελίδα 36 γράφω ένα ποίημα για τον ηρωισμό της ύπαρξης αυτής, όταν Αιθιόπισσα Πριγκίπισσα, σύρθηκε σιδηροδέσμια να κορέσει τις ορέξεις ενός Θεριού, για να απαλλαγεί από το δράμα ο λαός της.
Το ποίημα μου αυτό που το ονομάζω ΑΥΤΟΜΕΔΩΝ, αξίζει τον κόπο να διαβαστεί από τον αναγνώστη αυτού του άρθρου.

Όμως, ας δούμε από κοντά την τραγωδία της σάρκωσης εκείνης, όπου η Θεία Ανδρομέδα συγκλόνισε τη Μυθολογική εποχή της και έδωσε τα δείγματα των αρετών της.
Είναι η τωρινή βοηθός του Σαίν Ζερμαίν, η τότε Ανδρομέδα, που σήμερα κρατεί μαζί με τον αχώριστο συνεργάτη της Μανού και Τζοχάν Σαίν Ζερμαίν, τις ευχές του γένους μας και άλλων γενών ακόμα...
Τότε. .. ήταν μοναχοκόρη του πάνσοφου βασιλιά της Αιθιοπίας Κηφέα.

Ύστερα από την περιπέτεια της, έγινε τόσο ένδοξη, ώστε την απαθανάτισαν οι Δραβίδες συμπατριώτες της και βάφτισαν με το όνομα της, έναν από τους μεγαλύτερους αστερισμούς του Γαλαξία μας σαν αστερισμό της Ανδρομέδας.
Το ίδιο έκαμαν και για τον μυημένο πατέρα της Κηφέα, που πήρε το όνομά του ένας αστερισμός του Γαλαξία μας.

Λίγο μονάχα έμενε από το να κατασπαραχθεί από το τέρας που σας ανέφερα, αν δεν προλάμβανε να ειδοποιηθεί ο ήρωας της εποχής Περσέας, ο σημερινός κόμης Σαίν Ζερμαίν και να τη σώσει, μέσα από τα δόντια σχεδόν του άγριου θεργιού.
Σώζοντας την όμως, την πήρε γυναίκα του και την έφερε στη χώρα μας, όπου βασίλεψαν ευτυχισμένοι.
Γιος τους είναι ο Ηλεκτρίωνας, μέγα Μυθικό πρόσωπο, απόγονος ευγενής των Δραβίδων, που η κόρη του Αλκμήνη παντρεύτηκε τον Αμφικτρύωνα. Αλλά με μια ανώτερη επιταγή και σύμφωνα πάντοτε με την Ελληνική Μυθολογία, ήλθε σ' επαφή με τον πατέρα θεών και ανθρώπων Δία και έτσι γεννήθηκε ο γιος τους Ηρακλής. Ώστε Παππούς και Γιαγιά του Ηρακλή ήταν ο Περσέας και η Ανδρομέδα.
Φαίνεται πως ήταν ξεχωριστό ζευγάρι, όπως εκείνο που σχημάτιζαν ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα.

Τότε, η Αιθιοπία μαστίζονταν από μια μεγάλη ανομβρία και σαν να μην έφτανε αυτό,
ένα περίεργο Τέρας, που μπήκε στη χώρα είτε από τη θάλασσα είτε από την Αφρική, προξενούσε τεράστιες υλικές ζημιές και προπαντός σκότωνε τους ανθρώπους.
Ένας ομαδικός πανικός είχε καταλάβει τους Αιθίοπες, που πίστεψαν πως ήταν μια θεϊκή τιμωρία του λαού της Αιθιοπίας.
Ο Βασιλιάς Κηφέας έμαθε από το Μαντείο του Άμμωνα Δία, πως για να απαλλαγεί η χώρα του από την καταστροφή, έπρεπε να θυσιάσει τη μοναχοκόρη του Ανδρομέδα, δίδοντας την σαν τροφή στο αδηφάγο Τέρας.
Όταν η είδηση έφτασε στην Αιθιοπία, ο λαός και ο πατέρας της, απέρριψαν τη συμβουλή του Μαντείου, γιατί η Ανδρομέδα είχε προσφέρει τεράστιες υπηρεσίες στο λαό της και είχε γίνει ο προστάτης του και ο δάσκαλος του. Όμως, η ίδια δε φοβήθηκε. Είπε στον πατέρα της να κάμει το καθήκον του και να την προσφέρει σαν θυσία στο φοβερό Θηρίο. Έτσι διέταξε η ίδια να την αλυσοδέσουν σ' ένα βράχο μέσα στη θάλασσα, που υπολόγιζαν πως βρισκόταν κοντά το Τέρας. Έτσι και έγινε.
Η όλη συμπεριφορά της δείχνει ακόμα και στις μέρες μας, πως ήταν μια διαλεχτή ψυχή και πως είχε μυηθεί στις υψηλές αλήθειες, αφού δεν λογάριαζε την καταστροφή της μούμιας της ή του φυσικού της σώματος.

Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ ΗΡΩΑΣ ΠΕΡΣΕΑΣ

Οι παρατηρητές του Βασιλιά, είδαν σε λίγη ώρα να ξεπροβάλλει από τα νερά της θάλασσας ένα πολυκέφαλο και πολύποδο τέρας και να γυρίζει ολόγυρα από το θαλασσόβραχο, όπου ήταν με σίδερα δεμένη η Ανδρομέδα, το θύμα της περίπτωσης. Έπαιζε με το ανθρώπινο ον το φοβερό θεριό και ετοιμαζόταν να το κατασπαράξει, όταν ψηλά στον ουρανό ακούστηκε μια έκρηξη - φωνή και φάνηκε να κατεβαίνει ένα ανθρώπινο σώμα, περιτριγυρισμένο με αύρα λαμπερή, ολόχρυση στο χρώμα και εκτυφλωτική.
Το τέρας άρχισε να ουρλιάζει σαν αντιλήφθηκε την κάθοδο του φωτεινού ιπτάμενου ανθρώπου και προέκτεινε τούς φοβερούς πλοκάμους του, εκσφενδονίζοντας χρωματισμένο νερό, πού σφυρίζοντας έβγαινε από τους πλοκάμους του θηρίου. Όμως, ο ιπτάμενος κατέβαινε με περισσότερη ταχύτητα και έφτανε στο βράχο, που βρισκόταν δεμένη η ηρωική Ανδρομέδα, που παρακολουθούσε το ανεξήγητο αυτό φαινόμενο.
Βλέποντας πια το θηρίο, τον άφοβο κατερχόμενο να πλησιάζει το υποψήφιο θύμα, την αλυσοδεμένη Ανδρομέδα, εξακόντισε πύρινες φλόγες, που συνοδεύονταν με φοβερές φωνές εκφοβισμού.
Παρ' όλα αυτά ο φωτεινός επιδρομέας, προβάλλοντας το φωτεινό σπαθί του, απέκοπτε τα κεφάλια του θηρίου, το ένα αμέσως μετά το άλλο και σε λίγη ώρα σκοτωμένο, έπλεε στην επιφάνεια.
Η θάλασσα έγινε κόκκινη από το βρώμικο αίμα του θηρίου και ονομάστηκε από τότε ΕΡΥΘΡΑ ΘΑΛΑΣΣΑ. Ο από Ουρανού επισκέπτης, έλυσε τα δεσμά της ηρωίδας, την πήρε στην αγκαλιά του και πέταξε μαζί της προς την Πατρίδα του, που ήταν η Ελλάδα.
Την έφερε στις ΜΥΚΗΝΕΣ, όπου ο λαός σύσσωμος την υποδέχτηκε και όπου βασίλεψε επί πολλές δεκαετίες, στο πλευρό του σωτήρα της.
Ποιος ήταν λοιπόν αυτός; Ποιος άλλος από τον ήρωα Περσέα; Ναι, ήταν το καμάρι του τότε λαού, που κατοικούσε αυτή τη γνώριμη περιοχή, που λεγόταν Δραβίδες. Πρόκειται για τους Προέλληνες - προγόνους μας.

ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΕΣ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΡΣΕΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ

Όμως, η ιστορία μας έχει τη συνέχεια της. Το ζευγάρι αυτό, ήλθε και άλλες φορές στη γη και δούλεψε για την εξέλιξη του ανθρώπινου γένους. Πολλές μα πολλές γενιές διδάχτηκαν από το ζευγάρι αυτό, πως έπρεπε να συμπεριφέρονται, τόσο αναμεταξύ τους σαν άνθρωποι πολιτισμένοι και πως να συμπεριφέρονται προς το θεό τους. Είναι σε μια άλλη ζωή τους, ο Όσιρις και η Ίσιδα σε μια μεταγενέστερη ζωή, είναι ο Ακενατόν και η γλυκιά του σύντροφος Νεφερτίτη.
Η μυστική Εσωτερική παράδοση μας λέγει πως ήλθαν και σε μεταγενέστερες εποχές για να κρατήσουν το βάρος του Κάρμα των ανθρώπων. Αλλά αυτά θα μας απασχολήσουν σε μελλοντικές αφηγήσεις.

Η ευγενική φυσιογνωμία της θρυλικής Ανδρομέδας, που παρουσιάζεται με διάφορα ονόματα ανάλογα στον τόπο που σαρκώνεται, όπως αυτά που σας προανέφερα, ήλθε και άλλες φορές στη γη, όλως διόλου άσημη και πήρε τις ανάλογες εμπειρίες από τις εποχές και γνώρισε βαθειά τα αίτια που σχηματίζουν το μεγάλο Κάρμα μέσα στις προβαλλόμενες αντιξοότητες της φυσικής ζωής.

Η ΠΡΟΑΙΩΝΙΑ ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΟΝΤΩΝ

Αλλά ποια είναι η σχέση και η αιτία αυτού του προαιώνιου δεσμού και τούτης της περίεργης φιλίας ανάμεσα στα δύο αυτά οντά;
Εκείνος είναι προ πολλών χιλιετηρίδων ο γνωστός Μάχα. Πρόκειται για μια πνευματοψυχή που σφυρηλατήθηκε με την αγάπη και τον πόνο μέσα στα κατώτερα βασίλεια της Πανδημιουργίας.
Η έβδομη Μητρική ακτίνα μας, αυτή που έκτισε τις δεκατρείς διαστάσεις, διέκρινε έγκαιρα τις αρετές και ικανότητες του Μάχα, που τον τιμούν μέσα σε τούτη την ιδρυτική Μητροαχτίδα, την έβδομη, όλα τα υπερούσια όντα, που τα παρουσιάζω στα βιβλία μου και ιδιαίτερα στα «Γένεση και θάνατος των Κόσμων» και «Μεταθανάτια Ζωή». Το εσωτερικό όνομα του είναι «ΜΑΧΑ». Το όνομα εκείνης είναι και ήταν πάντα αυτό που κλείνει τη μορφή στο ειδυλλιακό της παρουσίασμα. Πρόκειται για το όνομα «ΡΟΥΠΗ». Ναι, έχουμε μπροστά μας την ίδια την αιώνια ΜΟΡΦΗ.

Ποιος είναι ο σύνδεσμος τους; Όποιος διαβάσει το βιβλίο μου Γένεση και θάνατος των Κόσμων, θα βρει την αρχική γένεση των ίδιων των πνευμάτων, όταν δυο δυο βαλμένα μέσα σε μια φλύκταινα ανέρχονται από την αιώνια Πηγή του Γεννήτορα Πατέρα και σε κάποια στιγμή τα δυο τρίμματα αποχωρίζονται και μετατρέπονται σε τέλεια εξατομικοποιημένα όντα. Έτσι και το ζευγάρι μας ο Μάχα και η Ρούπα, ξεκίνησαν κάποια εποχή, όπως όλα τα όντα - παιδιά του Πατέρα και ακολούθησαν την ίδια αιώνια ροή.
Η φουσκάλα έσπασε και τα δυο πνεύματα - τρίμματα, σπίθες - ουσίες, αποχωρίστηκαν για την απίθανη πορεία τους προς τις ιδρυτικές ακτίνες, που είχαν ήδη σχηματίσει προ καιρού τις δέκα τρεις διαστάσεις τους κόσμους.
Έτσι το προαιώνιο αυτό ντουέτο, ο Μάχα και η Ρούπη, βρέθηκαν ίσως υστέρα απο θεϊκό Σχέδιο στη ίδια ιδρυτική ακτίνα, την έβδομη της Μητρικής μας και ακολούθησαν την καθοδική πορεία προς τους κατώτερους κόσμους, όπου και έφτασαν προ εκατομμυρίων χρόνων στο δικό μας σύμπαν ή στη δέκατη τρίτη διάσταση ή στο γνωστό μας αιθερικό φυσικό κόσμο. Είναι αυτό το διαχυμένο σύμπαν που βλέπουμε και που αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξή του.

Η αποστολή τους ήταν και είναι η ίδια. Να διδάσκουν στο ανθρώπινο γένος την αποφυγή του πόνου και την εκλογή για την εξέλιξη του, του δρόμου της αγάπης.
Για τούτο στο προαναφερόμενο ποίημα μου Ο ΑΥΤΟΜΕΔΩΝ, ζητώ να επιστρέψει ξανά στη γη η Θεία Ανδρομέδα, για να σκορπίσει την ανύπαρκτη στις μέρες μας αγάπη. Τότε έφυγαν μαζί με τον Περσέα από την ένδοξη φυλή των Δραβίδων. Εκείνοι όμως, για να τους απαθανατίσουν, τους έκαμαν αστερισμούς στο γαλαξία μας.
Ο αστερισμός της Ανδρομέδας συνεργάζεται αποκρυφιστικά με τον Αστερισμό του
Περσέα και μ' εκείνον του Κηφέα. Τρεις διαφορετικοί αστερισμοί φυλάνε τον αστερισμό μας, της Αργώς, που μέσα του περιέχει το ηλιακό μας σύστημα με τη μικρούλα Γη μας.
Αυτή είναι η αγαπημένη Ρούπη, η συντρόφισσα του Κόμη Σαίν Ζερμαίν. Ο ίδιος που φέρνει το εσωτερικό όνομα Μάχα, αναθέτει στη Ρούπη τις βαρύτερες αποστολές, γιατί γνωρίζει πως η Ρούπη του πάντα τα καταφέρνει.
Μπορούν να σαρκώνονται για λίγο χρόνο σε σώματα ανθώπινα, δίχως να περιμένουν να ιδιογεννηθούν. Μένουν λίγο ή και περισσότερο χρόνο σαρκωμένοι σε σώματα ανθρώπων και υστέρα επιστρέφουν στις Εσωτερικές έδρες τους και αφήνουν τα ανθρώπινα σώματα στους ιδιοκτήτες τους. Μπορούν μ' αυτό τον τρόπο να επισκέπτονται κάθε ανθρώπινη γενιά για 5 ή 10 ή 20 χρόνια και αφού ζήσουν φυσιολογικότατα, σαν άνθρωποι, αναχωρούν ΞΑΝΑ.

ι